Ik zie geregeld berichten op social media voorbij komen over samenkomsten en conferenties met bepaalde sprekers uit binnen- en buitenland, waarbij wordt geschreven dat de zalving van Gods Geest krachtig aanwezig was en dat er allerlei genezingen hebben plaatsgevonden. Laat ik voorop stellen dat ik geloof wat er geschreven wordt en dat er veel christenen echt blij worden van dit soort bijeenkomsten. De praktijk leert echter dat er ook veel christenen (en ook ex-christenen) zijn die voorheen heel blij van dit soort bijeenkomsten werden, maar inmiddels zwaar teleurgesteld zijn geraakt in de dingen die er verkondigd worden en de verwachtingen die hiermee geschapen worden, maar voor hen nooit zijn uitgekomen. Ik was ook zo iemand…
Mocht jij nog in de fase zitten dat je volop kan genieten van deze samenkomsten en wil je er geen kritische reflectie op horen, geniet er dan vooral van en laat deze blog dan aan je voorbij gaan. Mocht je de blog niet willen lezen, houdt hem dan voor de toekomst in gedachten, want de kans is groot dat ook jij een keer teleurgesteld raakt. Waarom ik dit zo stellig zeg, is omdat het bij dit soort samenkomsten gaat om de zogenoemde oude-verbonds-heerlijkheid. Deze heerlijkheid is echt geweldig en dat meen ik serieus, maar het is een heerlijkheid die geen diepgaande en daardoor ook geen blijvende verandering met zich meebrengt. Het is een heerlijkheid die gebonden is aan sommige plaatsen, zich vertoont op gezette tijden en voorbehouden is aan bepaalde personen. Allemaal kenmerkend voor het oude verbond, waarvan de Hebreeën-brief zegt dat het niet in staat is om ons bewustzijn tot volmaaktheid te brengen (Hebreeën 9:9). Daarom was er een nieuw en beter verbond nodig, gericht op een tempel die niet met handen is gemaakt (ons lichaam als tempel van de Geest!) in plaats van op gebouwen waar men samenkomt, die wel met handen zijn gemaakt.
Het probleem met de oude-verbonds-glorie is dat deze opgewekt wordt door een theologie, die meer verwantschap toont met het oude verbond, dan met het nieuwe (en betere) verbond. Deze oude-verbonds-theologie zorgt ervoor dat de bedekking, waarover Paulus schrijft (2 Korintiërs 3:14,15) in stand blijft, waardoor ons bewustzijn verduisterd blijft en als gevolg hiervan blijven we afhankelijk van de oude-verbonds-heerlijkheid. Het is een vicieuze cirkel waarin men gevangen kan raken en dat geldt vooral voor mensen die een sterk verlangen hebben naar meer van Gods Geest en vurig hopen dat Gods koninkrijk op aarde zichtbaar wordt. Een bijkomend probleem van de oude-verbonds-heerlijkheid is dat het een verlangen naar meer aanwakkert en dat we steeds meer nodig hebben om opnieuw vervuld te raken. Men blijft hierdoor afhankelijk van dit soort samenkomsten.
Kenmerkend voor de oude-verbonds-theologie is dat men er vanuit gaat dat de zalving van Gods Geest op de meeste plekken afwezig is en neerdaalt op de plekken waar men samenkomt om Jezus te aanbidden. Uitspraken als ‘de zalving viel neer’, ‘de zalving was vanavond sterk aanwezig’ en ‘Gods aanwezigheid was tastbaar’ bevestigen dit uitgangspunt. Men maakt dus onderscheid tussen plaatsen en momenten waar de zalving van Gods Geest wel aanwezig is en waar / wanneer dit niet het geval zou zijn. Ook wordt er onderscheid gemaakt tussen mensen. Het gaat vaak om bedieningen die rond bepaalde personen zijn gebouwd. Deze bedienaars hebben de leiding tijdens de (genezings)samenkomsten. De bezoekers van de samenkomsten lopen hun favoriete verkondigers vaak achterna; men hangt aan hun lippen. Het aanbidden van Jezus tijdens de samenkomsten houdt doorgaans verband met de gedachte dat de kruisiging van Jezus een zondoffer zou zijn geweest, waardoor wij vergeving van zonden hebben (of kunnen) ontvangen. Verder wordt er ook vaak nadruk gelegd op het belang van een heilige levenswandel, omdat (bewuste of onbewuste) zonden de zalving van Gods Geest zou kunnen doen verdwijnen.
Deze drie punten – 1) onderscheid maken, 2) Jezus als een zondoffer zien en 3) reiniging/heiliging van onze levenswandel – zijn nauw verbonden aan het leven vanuit de voorhof van de tempel. De voorhof van de tempel is een schaduwbeeld van een leven naar het vlees, gericht op de oude mens. In de voorhof werd onderscheid gemaakt tussen joden en heidenen, tussen de bedienaars en het gewone volk, tussen mannen en vrouwen. Verder stond in de voorhof het brandofferaltaar waarop de zondoffers werden gebracht en het wasbekken en de reinigingsvaten om zich te reinigen/heiligen. Het was allemaal gericht op de buitenkant, de oude vleselijke mens, omdat onder het oude verbond de ene nieuwe geestelijke Mens, Christus in ons, nog niet was geopenbaard.
Door ons in onze theologie te richten op de oude mens (vergeving, reiniging en heiliging), blijven we vanuit de voorhof leven. Door zich in aanbidding op Jezus te richten (hetgeen wijst op het maken van een sterk onderscheid tussen Jezus en ons), komt men in een bepaalde gemoedstoestand, waarbij men de zalving van Gods Geest ervaart. Dit zijn ook de momenten waarop er vaak voor genezing wordt gebeden. De genezingen zijn in nogal wat gevallen niet blijvend van aard. De ervaring leert dat behoorlijk wat mensen hierdoor juist teleurgesteld zijn geraakt. Deze gelukzalige momenten zijn voorbehouden aan degenen die de ‘aanbiddingsdienst’ in de voorhof van hun tempel verrichten. Zij betreden voor een moment het heilige, maar zodra men weer over gaat tot de orde van de dag keert men weer terug naar de voorhof en verdwijnt de zalving van Gods Geest voor hun gevoel ook weer. En al snel kijkt men uit naar een volgende samenkomst of een volgende setting, waarin men door aanbidding en heiliging de zalving denkt op te kunnen wekken. De oude-verbonds-theologie brengt mensen niet blijvend in het heilige van de tempel van hun lichaam.
Wat gebeurt er werkelijk tijdens deze samenkomsten?
Het nieuwe verbond is gebaseerd op de openbaring van Christus. Jezus van Nazareth heeft ons op een unieke manier de Christus geopenbaard en Paulus heeft ons de Christus verkondigd. Hij schrijft dat Christus de eerstgeborene is van de ganse schepping en dat de hele schepping uit Christus voorkomt. Alles vindt zijn bestaan in Christus.
“Christus is het beeld van de onzichtbare God, de eerstgeborene der ganse schepping, want in Christus zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, de zichtbare en de onzichtbare, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Christus en tot Christus geschapen; en Christus is voor alles en alle dingen hebben hun bestaan in Christus” (Kolossenzen 1:15-17)
Paulus vat dit alles samen door te stellen dat Christus alles en in allen is (Kolossenzen 3:11). Het gaat hier om het Licht uit Genesis 1:3 (Er zij Licht!) dat een beeld is van de zalving van Gods Geest. Deze zalving van Gods Geest is te allen tijde, op alle plaatsen en voor alle mensen in zijn volle kracht aanwezig. Christus (de zalving van Gods Geest) in ons is de hoop op heerlijkheid, maar dan wel de heerlijkheid van het nieuwe verbond! Deze heerlijkheid bevindt zich vanaf alle eeuwen en alle geslachten in alle mensen van alle volken (Kolossenzen 1:26,27). Zolang we volgens de oude-verbonds-theologie de heerlijkheid van God denken te kunnen / moeten opwekken, gaan we de heerlijkheid van het nieuwe verbond ons nooit bewust worden. Ons bewustzijn mag dan af en toe door de aanbidding wat verlicht worden, waardoor we wel iets van de (altijd en overal aanwezige) zalving van Gods Geest ervaren, maar ons bewustzijn blijft verder verduisterd, waardoor het ervaren van de zalving af en toe, op bepaalde plaatsen en aan sommige mensen voorbehouden zal blijven.
De zalving van Gods Geest is overal en altijd aanwezig. Gods Geest werkt overal en altijd even krachtig door de hele schepping heen. Onze mindset bepaald of we dit wel of niet of af en toe bewust zijn. Denken overeenkomstig het oude verbond zorgt voor een verduisterd bewustzijn. Denken overeenkomstig het nieuwe verbond zorgt voor een verlicht bewustzijn. Het vermengen van deze twee zorgt voor veel verwarring.
Het nieuwe verbond leert ons dat we er vanuit mogen en kunnen gaan dat de zalving van Gods Geest (Christus) overal, altijd en in iedereen aanwezig is. Dit uitgangspunt is precies het omgekeerde van het uitgangspunt van de oude-verbonds-theologie. Dat we Gods glorie niet altijd en overal ervaren komt door ons verduisterde bewustzijn, hetgeen in stand wordt gehouden door de oude-verbonds-theologie. De bekering waartoe Jezus zijn volgelingen oproept, is dan ook gericht op onze binnenkant, op een bewustzijnsverandering in plaats van op vergeving van zonden door de oude mens begaan en op heiliging / reiniging van onze buitenkant. Hoe meer we gaan geloven dat Christus alles en in allen is en ons denken daarop afstemmen (bekering), hoe meer ons bewustzijn verlicht zal worden. We komen hierdoor blijvend in het heilige van onze tempel, waardoor we altijd en overal in de zalving van Gods Geest zullen gaan wandelen. Zolang er geen sprake is van deze bewustzijnsverandering, heeft er geen blijvende verandering in ons binnenste plaatsgevonden en zal de samenleving om ons heen ook niet blijvend veranderen. Het koninkrijk van God zal op deze manier niet zichtbaar gaan worden op aarde.
Hoewel Gods glorie al vanaf de grondlegging der wereld de ganse aarde bedekt, zal ons leven niet werkelijk veranderen, zolang we ons de heerlijkheid van God niet blijvend bewust zijn. Al onze goede bedoelingen, onze aanbidding van Jezus en onze levensheiliging ten spijt. Hoe vroom het allemaal ook mag zijn, de verandering die God met het nieuwe verbond voor ogen heeft, zal op deze manier niet zichtbaar worden.
Moeten we dan maar stoppen met het samenkomen en met het aanbidding tijdens de samenkomsten?
Nee, dat hoeft zeker niet. Wat wel zal moeten veranderen is de inhoud van de verkondiging. Voorgangers en andere sprekers zullen de jonge wijn in nieuwe zakken moeten gaan schenken. Het directe gevolg daarvan zal zijn dat er minder nadruk komt te liggen op de uiterlijke manifestaties en de genezingen en meer op de innerlijke verandering, van een mind of flesh naar een mind of Christ. Mensen die vooral op zoek zijn naar de (kortdurende) oude-verbonds-heerlijkheid en de instant-genezingen zullen daardoor wegblijven. Zij blijven namelijk liever van de oude wijn drinken, die voor hen voortreffelijk smaakt. De jonge wijn in nieuwe zakken is aan hen niet besteedt. Maar juist voor degenen die in het verleden teleurgesteld zijn geraakt door samenkomsten waarin men de oude-verbonds-heerlijkheid zoekt, zullen samenkomsten waarin de jonge wijn van het koninkrijk in nieuwe zakken wordt geschonken, een verademing zijn. Het zal hen eindelijk daar brengen waar ze diep van binnen nog altijd naar verlangen. De plek waar ze diepe rust en vrede ervaren, omdat de jonge wijn in nieuwe zakken hen blijvend in het heilige van de tempel van hun lichaam brengt. Zodra we gaan leven vanuit het heilige, waar de gouden kandelaar als beeld van de zalving en het Licht van Christus dag en nacht brandt, zullen we ons de zalving altijd en overal bewust zijn. De tafel met toonbroden staat garant voor Gods voorziening en het reukofferaltaar zal als beeld van diepe vreugde en dankbaarheid ons leven gaan bepalen.
Mensen die leven vanuit het heilige van hun tempel, zullen degenen zijn die het Licht van Christus in de wereld om hen heen laten schijnen. Overal waar zij komen wakkeren zij door hun aanwezigheid Christus in mensen aan. Waar degenen die zoeken naar kortstondige glorie-momenten in het verleden voor tijdelijke opwekkingen hebben gezorgd, opwekkingen die allemaal weer verdwenen zijn (vergane glorie), daar zullen degenen die zich werkelijk Christusbewust zijn, gaan zorgen voor een diepgaande en blijvende verandering van de hele samenleving, waardoor het koninkrijk van God definitief zichtbaar zal gaan worden op aarde.
Waar ga jij voor?
Dat is de vraag die ik aan het einde van deze blog aan jou wil voorleggen. Ga jij voor de kortdurende geluksmomenten waarop je de glorie van God kan ervaren of verlang je naar een diepgaande en blijvende verandering die van binnenuit de hele samenleving zal gaan veranderen? Voor het laatste is een langere adem nodig. Het is minder gericht op onze ervaring, maar meer op het volledige herstel van alle mensen. Hoe meer mensen zich aansluiten bij het leger van de nieuwe-verbonds-gelovigen, hoe sneller het zal gaan.
Lees ook de blog Kunnen we Gods Geest door onze aanbidding oproepen?
Mocht je door willen praten over de inhoud van deze blog?
Schroom dan niet en neem contact met ons op.
Klik hier om je te abonneren op onze Blog / Nieuwsbrief.
Ben je door onze blogs of door een (online) gesprek bemoedigd of heeft het je verder gebracht in je geestelijke groei? Overweeg dan een (kleine) financiële bijdrage, waarmee je ons ondersteunt in onze missie, een nieuwe Reformatie in de christelijke kerk van Nederland. Uw bijdrage is belasting aftrekbaar. Wil je een ander bedrag doneren dan de keuzemogelijkheden hieronder, klik dan hier.
Delen van deze blog via social media wordt bijzonder gewaardeerd. Dit kan eenvoudig via de onderstaande snelkoppelingen.
Één reactie op “Oude-verbonds-heerlijkheid: geweldig, maar niet toereikend”
Aanvulling: In 2 Kor. 3:6-18 wordt het verschil tussen oude en nieuwe verbond heel duidelijk. Het oude verbond ging (af en toe) met heerlijkheid gepaard, het nieuwe verbond is in heerlijkheid!